23 Temmuz 2014 Çarşamba

Staj Günlüğüm # 4.Gün


İlk günümde, bir aydır bizim serviste staj yapan kızın dediğine bugün hak verdim. Haftasonuna kalmadan sıradanlaşır her şey demişti. Gerçekten de bugün hastanenin kapısından girdiğimde neyle karşılaşacağımı biliyor ve muhtemelen beni 3 gün önce olsa şaşkınlığa uğratacak hikayelerin artık aynı etkiyi yaratmayacağından emindim.



Vizitimin başlamasına yarım saat olduğu için kantine gidip limonlu bir soda aldım. Başka stajyerler, doktorlar, hasta yakınları, ayakta tedavi gören hastalarla doluydu bahçe. Herkesin kendince bir amacı ve sebebi vardı orda olmak için. Kısa bir süre acaba burada çalışmak ister miydim diye düşündüm. Gerçekten baya kısa sürdü düşünmem. İstemezdim.
Maalesef Türkiye'de hala psikologlar işe yarar bir şey yapmayan, ilaç yazamayan, bir şeylerinizi anlatmak için para verdiğiniz, kaba bir tabirle komşunuza arkadaşınıza anlatıp dertleşeceğiniz şeyleri konuşup tonlarca para verdiğiniz kişiler olarak görülüyor.









Meslek hayatında da diğer meslek gruplarına mensup insanlar içten içe hatta bazen alanen sizi ezmeye çalışıyor.

Psikiyatristler hatta hemşireler bile bir aşağılama halinde. Bu kadar bariz olduğunu ilk kez burda gördüm desem yeridir. Tabi ki kendi şefimin hakkını yemeyeceğim. Psikologla da konuştuğumda bir çok servis şefinin servisin psikoloğunun yaptığı işe yazdığı raporlara önem vermediğini ama bizim şefin kendi görüşlerine saygı duyduğunu söyledi. Gerçekten de gözlemlerime göre öyle.

Ama sonuçta böyle bir hastanede çalışmaya başlasam belki de yaptığım işin yüzüne bile bakmayacak bir şefim olacak ve kendimi her gün işe yaramaz hissedeceğim.



Bütün bu düşünceler kısa bir sürede kafamdan geçtikten sonra vizite gittim. Doğruyu söylemek gerekirse en çok genç hastalara üzülüyorum. Bazıları benimle yaşıt, bazıları benden bile küçük. Hele ki madde bağımlısı olanlar....









Resmen "ne derdin var kendinle?" diye kafayı yiyecek gibi oluyorum. Sonra ailelerine laf saymaya başlıyorum içimden. O da bitince aile ne yapsın diyorum. Öyle bir karmaşa oluyor kafamda.


4.günümde öğrendiğim en acı şey bonzainin artık ilkokul önlerinde satılıyor olması ve  1-2 tl'si olan herkesin almasının mümkün hale gelmiş olması. Hocanın da dediği benimde gördüğüm; son zamanlarda en çok bonzai bağımlıları geliyor hastaneye.


Bir günüm daha böyle geçti. Bir sonraki staj yazımda görüşmek üzere...

6 yorum:

  1. Bölümünden memnunmusun bende psikoloji okicamda

    YanıtlaSil
  2. Psikoloji bölümünü biraz tanıtabilir misin bi yüksek lisns kaç yıl onu soracaktım

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. yüksek lisans 2 sene, bölümü anlattığım bir video çektim youtube kanalımda bulabilirsin canım

      Sil
  3. "Hatta hemşireler bile" şu an size yapılan şeyi siz hemşireler için yaptınız empati kurmadan. Bu birbirini ezmeye çalışma durumu ne yazık ki bütün sağlık çalışanları arasında var 4 sene üniversite eğitimim sürecinde sürekli hastanelerde staj yaptım ve sürekli bu duruma şahit oldum ama sizden bir psikologdan bunu duymak biraz tuhaf oldu.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ezme anlamında söylemedim, stajım boyunca sizinde bildiğiniz gibi hesap vermeniz gereken kişiler oluyor. Servis şefim psikiyatri asistanları ve servisin psikoloğu gibi. Hemşireler o grubun dışında kaldığı hatta kelimesinden sonra kullandım. Sonuçta çalışma yasasına göre ben hemşirenin altında çalışmıyorum, o anlamda. Ayrıca benim de en çok anlayamadığım şey sırf psikoloji eğitimi aldığımız için her konuda düşünerek konuşmamızın beklenmesi. Bizde insanız lütfen bu unutulmasın:)

      Sil