9 Temmuz 2014 Çarşamba

Hayata Dair #1







Bu satırları doğumgünümün son dakikalarında yazıyorum. İnstagram'da paylaştığım bir fotoğrafın altına yazdığım yazıya o kadar güzel yorumlar geldi ki neden arada sırada içimden gelenleri buradan da paylaşmayayım dedim.


Herkes gibi bir kere geldiğimiz bu hayatta nasıl daha mutlu olabileceğimizi düşünürüm genelde böyle günlerde. Sanırım her yaş aldığımız yıl biraz daha fazla düşünmeye başlıyoruz. Daha da karmaşıklaşıyor yaşamımız. Bazen üstesinden gelemeyeceğimizi düşünüp sıkılıyoruz, bunalıyoruz hatta öyle bir hal alıyor ki kendimizi hasta ediyoruz.

Fazla bilmiş konuşmak istemem ama aslında her şey bence çok basit. Sadece insanlar çözümün basit olduğunu kabul etmek istemiyorlar çünkü yüzyıllardır olduğu gibi yaşadığı hayatın zor olduğundan bahsetmeye bayılan varlıklarız.

Hep bizim hocalarımız kıt not verir, hep hakkettiğimizden az maaş alırız, hep sevgilimiz hatalıdır, hep anlayışsız olan annemizdir vs.

Bizse bütün bu zorluklara göğüs gerebildiğimizi, acılar çektiğimizi insanlara kendimizi ispat etmek, onlardan takdir almak istercesine anlatıp dururuz. 

En kolayı da suçu başkalarına atmaktır. Bir çoğumuz bunu hayat felsefesi haline getiririz zaten çünkü kolaydır.

Aslında hayatın mızmızlanmak, hayıflanmak için ne kadar kısa olduğunu anlayabilsek belki de bulunduğumuz o depresif ruh halinden kolayca sıyrılıp "tamam bunu çözebilmek için ne yapabilirim?" sorusunu daha çabuk sorabilir derdimizi aylara yıllara uzatmak yerine onunla yüzleşip çözebiliriz.


Unutmayın hayat sadece size süprizler yaşatmıyor. Sadece size acı çektirmiyor. Sizin yaşadıklarınızı yaşayan başkaları da olduğunu bilin ve biran önce bunu aşmak için harekete geçin!
Mutlu olmak, gülmek ve yaşamınızdan zevk almak sadece sizin elinizde...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder